Η απόκτηση κατοικίας στην Ελλάδα φαίνεται να έχει εξελιχθεί σε μια πολυτέλεια που λίγοι μπορούν να αντέξουν οικονομικά. Παρόλο που το “ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι” ήταν κάποτε προσιτό για την πλειοψηφία των πολιτών, η σημερινή πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική.
Από την Οικονομική Άνεση στην Οικονομική Επιβάρυνση
Στη δεκαετία του ’60, ’70 και ’80, η αγορά ενός σπιτιού απαιτούσε περίπου 8 έως 12 χρόνια εργασίας με βάση τον μισθό ενός μέσου εργαζομένου. Ωστόσο, σήμερα η κατάσταση είναι δραματικά διαφορετική. Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία, το μέσο συμβόλαιο αγοράς κατοικίας στην Αττική ανέρχεται σε περίπου 95.000 ευρώ. Με αυτές τις τιμές, οι νέοι αγοραστές δυσκολεύονται να αποκτήσουν ένα αξιοπρεπές σπίτι, καθώς οι μισθοί δεν επαρκούν για να καλύψουν το αυξημένο κόστος.
Πού Οδηγεί η Έλλειψη Προσιτής Στέγασης;
- Μείωση Ιδιοκατοίκησης: Οι περισσότεροι πολίτες στρέφονται πλέον στη μακροχρόνια ενοικίαση αντί της αγοράς.
- Δημογραφικό Πρόβλημα: Η έλλειψη οικονομικά προσιτής στέγασης επιβαρύνει την οικογενειακή ζωή, αποτρέποντας τη δημιουργία νέων νοικοκυριών.
- Αλλαγή Κοινωνικής Δομής: Το στεγαστικό κόστος οδηγεί όλο και περισσότερους νέους στο να συνεχίζουν να διαμένουν με τις οικογένειές τους για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Ποιες Είναι οι Λύσεις;
- Στήριξη των νέων αγοραστών μέσω προγραμμάτων επιδότησης.
- Μείωση της φορολογίας στα ακίνητα για να μειωθεί το συνολικό κόστος αγοράς.
- Ανάπτυξη προσιτών στεγαστικών επιλογών, όπως κοινωνική κατοικία και ενοικιαζόμενα διαμερίσματα με χαμηλό κόστος.
Η στέγαση αποτελεί βασική ανάγκη και η αγορά κατοικίας δεν πρέπει να μετατραπεί σε προνόμιο των λίγων. Χρειάζονται άμεσες και ρεαλιστικές λύσεις ώστε το σπίτι να πάψει να είναι πολυτέλεια και να επανέλθει ως δικαίωμα για όλους τους πολίτες.